Mama Mina!

Lieve allemaal!

Bedankt voor alle reacties! En Peggy dat heb je goed onthouden zeg!! Deze week krijg ik alleen geen Twi taalles meer maar Ewe. In de Volta regio waar wij gaan werken spreken ze namelijk Ewe. Mijn Ghanese naam is trouwens Abla omdat ik op dinsdag geboren ben!

Afgelopen vrijdag zijn we naar ons gastgezin voor deze week vertrokken. We logeren bij een redelijk rijke vrouw, ze heet Mina en wij noemen haar Mama Mina! Ze woont samen met haar man, een stille man die niets zegt en ook een beetje ziek is. Haar kinderen zijn het huis al uit. Daarnaast heeft ze ook nog twee hulpjes. Wij voelen ons daar soms wat ongemakkelijk bij.. Ze moeten continu opdraven om dingen voor ons op te ruimen of te pakken. Mama Mina is een erg gezellige vrouw! Ze praat heel graag en vertelt ons hele verhalen over haar jeugd, de vrijwilligers die bij haar hebben gelogeeerd en de Ghanese cultuur! Ze is heel lief, hartelijk en knuffelig! Ik slaap bij haar in een huis op een kamer en Mariska en Hanneke hebben een eigen kamer aan de overkant van de straat.
Ik zal jullie even vertellen wat ik het afgelopen weekend heb meegemaakt! Afgelopen zaterdag hebben we onze kleren gewassen! Het was best wel een werk omdat het op de manier moest zoals Mama Mina het wilde.. Maar onze kleren zijn nu in ieder geval wel weer mooi schoon! ‘s Middags zijn we naar een Afrikaanse markt geweest en hebben we wat souviniers gekocht. Hierna zijn we naar de Accra shoppingmall geweest. Echt bizar om ineens in een luxe winkelcentrum te lopen! Ik heb er wel van genoten, me realiserend dat ik de komende weken niet zoveel luxe om me heen zal hebben!
Gisterenochtend zijn Mariska en ik mee met Mama Mina naar de kerk geweest! Een heel bijzondere ervaring! We vertrokken al om 07.45 uur en waren pas om 13.00 uur thuis! De kerk leek totaal niet op een kerk en ze waren ook nog niet klaar met bouwen. Er waren denk ik wel 1000 mensen (wij waren de enige blanken!) binnen en ik heb m’n ogen uitgekeken! De vrouwen zagen er prachtig uit! Ze droegen allemaal zelfgemaakt unieke jurken met super mooie printjes. De manen droegen een pak of een gewaad. De kindjes droegen ook allemaal mooie jurkjes/pakjes en ze zwaaiden steeds naar ons, heel lief! Er werd gezongen, gesprongen, gezwaaid en gedanst in de kerk! De pastoor brulde door de microfoon onverstaanbare teksten (terwijl het wel Engels was!) en de mensen reageeerde daar super, maar dan ook echt super, enthousiast op. Wat ik echt apart vond om te zien was dat iedereen zich compleet liet gaan. Zelfs de mannen dansten en zongen net zo hard mee! Ze zongen zelfs liedjes voor vaderdag (ja dat vieren ze hier ook!) Ik kon helaas niet voor je meezingen Pap! Toen het 11.00 uur was, waren Mariska en ik blij dat het afgelopen was (onze hoofden deden zeer van alle herrie en geschreeuw van de pastoor) Maar toen wilde Mama Mina ook nog naar een groepsbijeenkomst… Dus wij gingen maar met haar mee.. Het leek wel een soort van sekte. De pastoor brulde dingen en de mensen waren allemaal hardop tegen zichzelf aan het bidden terwijl ze heen en weer schudden en dansten. Ik vond het echt apart om te zien dat de mensen zo opgaan in hun geloof. Al met al een aparte en zeker ook onvergeetelijke ervaring!!
Vandaag zijn we begonnen met de workshop week. Vanochtend hebben we Ewe les gehad. Wat is dat moeilijk zeg! Een voorbeeldje: Eli nyuie = hoe gaat het? A mefo = het gaat goed. Aleke woyo na wo? = wat is je naam? Ook hebben we vanmorgen gedrumt. Dat was erg leuk!!
Foto’s kan ik helaas niet op internet zeten schat! De computers zijn hier zeer traag… Maar ik zal het van de week wel proberen als ik veel tijd heb want ik wil jullie het zo graag laten zien hier! Het is echt een totaal andere wereld! Overal kleur, mensen met schalen en manden op hun hoofd, super schattige kindjes, afval, stof, hitte etc. Maar ik denk dat ik me hier nog wel ga vermaken de komende weken!

Tot snel!
Kus!!