Mijn allerlaatste berichtje vanuit Ghana...!

Lieve allemaal!

Mijn aller aller laatste berichtje vanuit Ghana..! De tijd vliegt!

De afgelopen dagen hebben we lekker gerelaxt en vakantie gevierd!

Zaterdag zijn we met Mama Mina mee naar een bruiloft geweest. Eindelijk kon ik me weer eens optutten!! We hebben onze Ghanese jurkjes aangetrokken en zijn nog even sandaaltjes/slippertjes en oorbellen gaan kopen (mijn slippers heb ik in het weeshuis achter moeten laten, die zaten onder de schimmel, heel smerig!). Eigenlijk zouden we om 11.00 uur naar de bruiloft vertrekken maar Mama Mina bleek toch meer tijd nodig te hebben... Uiteindelijk zaten we rond half 2 pas in de taxi. Mama Mina zag er weer prachtig uit in haar jurk inclusief gouden hak schoenen, een zijden sjaal en hoed!
We moesten nog wel even langs de kleermaakster want Mariska had nog geen geschikt jurkje om aan te trekken. Dit werd door de kleermaakster nog even snel voor haar in elkaar gezet. Toen konden we dan echt gaan. Na een uur in de taxi te hebben gezeten kwamen we op de bruiloft bij de receptie aan. De kerkdienst was inmiddels al voorbij, daar waren we te laat voor. De receptie werd gehouden op een golfbaan. Het was echt een prachtige locatie! Een super mooi uitzicht, zwembad, palmbomen en super mooi gedecoreerde tafels en stoelen. Heel rijk Ghana was bij elkaar gekomen zo leek het wel! Er waren enorm veel mensen, allemaal in prachtige jurken en pakken. Ik heb m'n ogen uitgekeken!! Zelfs de kinderen droegen nette pakken en jurkjes en de meisjes zelfs hakschoentjes. Er waren twee gedeelten gescheiden door een hek: een voor de "gewone" mensen en een vip ruimte voor de familie en naaste vrienden. Wij werden in de vip ruimte geplaatst recht naast het bruidspaar!! We voelden ons in het begin wel enigzins opgelaten...
De bruiloft verschilde verder niet veel van een Nederlandse bruiloft: de bruidstaart werd aangesneden door het bruidspaar, het paar moest als eerste de dansvloer op, er werden speeches gehouden, de champagne werd ontkurkt etc.
Al met al was het een erg leuke ervaring!!

Afgelopen maandag zijn Hanneke en ik naar Cape Coast gegaan, een plaatsje ongeveer 150 km van Accra af. Het ritje naar Cape Coast toe was weer een feest, de chauffeur reed als een malloot en scheurde door de bochten heen. Om het nog leuker te maken stonden er overal bordjes langs de weg met: "over 70 persons died here" en dan weer 100 m verder: "over 30 persons died here". Heel geruststellend.... Je kunt je voorstellen dat we erg blij waren toen we er eenmaal waren!
We hebben daarna het 'Cape Coast Castle' bezichtigd. Het uitzicht was erg mooi, we keken over de zee en het plaatsje uit.
Daarna was het shopping time! :-) Shoppen, dat kunnen Hanneke en ik allebei heel erg goed, hihi.. Iets te goed zelfs want toen we klaar waren met shoppen kwamen we erachter dat we niet genoeg geld meer hadden om te kunnen overnachten... De bank zou over 10 minuten sluiten en er stond een rij van ik denk wel vijftig mensen. Daar stonden we dan in Cape Coast zonder geld... ;-) We hebben toen maar besloten om terug naar Accra te gaan met 't laatste beetje geld dat we nog hadden.
De volgende dag zijn we weer terug gegaan naar Cape Coast, vanaf daar wilden we namelijk naar Kakum National Park gaan. Tijdens het ontbijt kwam Mama Mina bij ons aan tafel zitten. Op zich erg gezellig maar Mama Mina is erg goed in het uitgebreid vertellen van verhalen. Normaal gesproken vind ik dat alleen maar leuk maar nu hadden we een beetje haast. Na ongeveer drie kwartier was ze eindelijk klaar met haar verhaal en konden we naar de bank. Nadat we weer geld hadden zijn we weer richtig Cape Coast vertrokken. We kwamen daar uiteindelijk pas rond half 3 aan. We hebben toen een taxi genomen en die heeft ons naar Kakum gebracht. We kwamen daar om 15.40 uur aan. Op het bordje bij de entree stond dat het park om 15.30 uur zou sluiten. De man bij de entree poort zei dat we ook echt te laat waren en er niet meer in mochten. Na wat gezeur zei de man dat het goed was als we 3 cedi meer betaalden. Eenmaal in het park was de receptie ook al gesloten. We betaalden ons geld en dit werd ter plekke aan de werknemers uitgedeeld. Op zich geen probleem, wij waren allang blij dat we nog naar binnen konden! Hierna zijn we in sneltreinvaart door het park gaan wandelen rechtstreeks naar de canopy walk. De canopy walk is een wandeling over zeven touwbruggen. De hoogste 40 m hoog! Ik vond het heel gaaf om erover heen te lopen, hoewel het ook wel weer eng was zo hoog boven de grond op zo'n gammel touwbruggetje...
Binnen 45 minuten zaten we weer in de taxi, ik denk dat wij de snelste bezoekers ooit zijn geweest.
Hierna zijn we door gereden naar het Hans Cottage Botel. We hebben daar een krokodil "geaaid". In het begin een beetje eng maar toen de eigenaar ons ervan overtuigd had dat hij hem net gevoerd had durfde ik wel!

Hanneke en ik hebben allebei een 'secret bead' gekocht. Dit is echt een hot item hier in Ghana. Je mag deze maar aan een persoon laten zien, je "physical brother". Ik kreeg gisteren al op m'n kop van de cassières bij het total tankstation. Die van mij was namelijk zichtbaar.......

Gisteren zijn we opnieuw bij de social welfare geweest. We hebben een goed gesprek gevoerd met een leuke vrouw, het hoofd van de afdeling kinderrechten en bescherming. We vertelden haar dat er een nieuw weeshuis bij is gekomen en dat grandpa dit kind opgehaald heeft bij de social welfare. We vroegen ons af hoe dit kan dat de social welfare dit doet. Ze zei dat dit een leugen van hem is omdat dit helemaal niet kan, ze zouden nooit zomaar een kind meegeven. Ze vertelde ook dat hij zich voordoet als pastor zodat mensen sneller in hem zullen geloven en ook hun kind aan hem zullen meegeven als ze bijvoorbeeld erg arm zijn. Echt vreselijk gewoon!
De vrouw waarmee we het gesprek hadden gaat zo snel mogelijk actie ondernemen. We hebben onze gegevens bij haar achter gelaten zodat we nog contact kunnen houden als we dalijk weer in Nederland zijn.
Het geeft ons een heel goed gevoel nu we dit aan haar kunnen overlaten. Ik heb er nu wel vertrouwen in dat de situatie gaat verbeteren voor de kinderen!

Ik kan terug kijken op een heel unieke en bijzondere ervaring! Het was niet helemaal wat ik ervan verwacht had. Ik had verwacht veel meer te kunnen betekenen voor de kinderen in de zin van hen helpen met wassen, koken, les geven etc. Ik heb me vaak een beetje nutteloos gevoeld omdat ik voor m'n gevoel zo weinig kon doen in het weeshuis. Gelukkig heb ik nu wel iets op een heel andere manier voor de kinderen kunnen betekenen en dat geeft me wel een heel goed en voldaan gevoel! Ik denk dat Han en ik best trots op onszelf mogen zijn!!

Nog maar een nachtje samen gezellig met Hanneke onder de klamboe slapen en dat zitten we alweer in het vliegtuig terug naar huis...! Zaterdagochtend om 05.50 uur komen we op Schiphol aan.
Ik wil iedereen heel erg bedanken voor alle lieve berichtjes, smsjes, mailtjes en telefoontjes! Ik vond het echt super om te merken dat jullie allemaal zo met me meegeleefd hebben! :-)

Hopelijk allemaal tot snel!!!!! Kijk er erg naar uit om jullie weer te zien!

Veel liefs van mij..!